Yaa aslında köpek demek içimden gelmiyor ama köpek işte nasıl anlatabilirdim ki başka? Benim içinse kendi karakterine sahip, her zaman ilgi ve sevgi bekleyen, ne zaman ne şebeklik yapacağı belli olmayan, ortada yemek varsa bütün akan suları durduran, listeyi bir türlü sonlandıramayacağım, Totom, Tontikim, Sümüklü Burnum, Çapaklı Gözüm, Heram :)
Ve bunlarda kızımla son zamanlarda yaptıklarımız;
Eğer evinizde bir evcil hayvan besliyorsanız, "yok ben kanepeye çıkarmayacağım!" gibi büyük sözler etmeyin. İnadınız sonunda kırılıyor ve sıcacık haliyle kanepede size eşlik ediyor. Bir de gördüğünüz gibi yayılıp kendini size sevdiriyor ;)
Burada birbirimizle iddiaya tutuşmuştuk. Kimin gözünün kahvesi daha güzel diye, evet o kazandı maalesef :/
Oyun oynarken zaman zaman kendimizi kaybettiğimiz doğrudur. Alt komşudan zaman zaman oluşan gürültüden dolayı özür diler, evin neredeyse her yerine halı aldığımı belirtmek isterim :)
Uyanıkken ne kadar yaramazsa uyurken de bir o kadar masumdur benim kızım:)
Bu güzelim pembe topun ömrü çok uzun olamadı. Bu sabah siparişini verdiğim mamamız geldi kutudan Hera'ya bu sürpriz çıktı. Kızım da topunu o kadar çok sevdi ki tadına bakmaya karar verdi. Böylecee bir oyuncağımıza daha çöp kutusu yolu göründü.
Bu sahneyi ise bu sabah yaşadık. Ben kahvaltımı hazırlarken kızım da tabağımın nöbetini tutuyor gördüğünüz gibi. Sonra beni fark edip "ben tabağa bakmıyorum kiiii, duvardaki tablo pek güzelmiş Sinem!" pozlarına giriyor :)
Eh, göz renklerimizi yarıştırırız da patileri yarıştıramayız mı sandınız? Yarıştırdık, bu sefer de ben kazandım ;)
Kanepeye çıkarsın çıkamazsın savaşlarından birinin sonucu: Bütün çabaların boşuna Sinem!
Bu uykudan hemen sonraki halimiz. İtiraf ediyorum en ama en güzel, en tatlı olduğu zaman bu zaman. Uykuluyken şeker gibi oluyor benim kızım :)
Ve bu son fotoğrafta ki ise "Git de artık yat, çok geç oldu!" pozumuz.
No comments:
Post a Comment